Ik zag gisteren - of neen, vandaag - een vrouw
op straat haar zeilen vieren; haar voeten
en schouders waren eerst, de rest ving wind,
voortdurend leek ze net niet aan het landen te gaan.
Af en toe wordt een komma gezet, maar dat aarzelen
is geen aarzelen. Het is een kritisch genieten.
Als ze dan weer land vindt, tussen mijn sleutelbenen,
hijgt ze dat dit misschien wel een feestje is.
Studio Televisie TV - afl. 1
11 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten