F.

Ik zou nog één keer een doos willen kiezen.
Nummer acht, ofzo. Niet voor het geld,
ik wil u nog eens horen bellen
met de bankier. Mijn gezin is hier ook.

Ik zou nog eens willen koken, 1000
seconden, met gezellige dikkerds.
Een Italiaanse dikkerd.
De perfect geïntegreerde immigrant,
want gespeeld. Zo hoort het.

En ik wéét dat de band
niet voorgoed gestopt is,
het is maar een ronde.
En ik blijf kloppen op tafels
en blijf zingen in de maat.

Ik zet in uw naam
nog één keer de stoelen
aan de kant, en dank de politie
een laatste keer,
voor de dranghekken.

En in de verte zingt een
dolgedraaide meute:
we are the champions.